چکیده

دکارت مؤسس فلسفة جدید و یکی از بنیانگذاران عالم تجدد است. در تفکر دکارت بین عالم و آدم جدایی و فاصلة اساسی ایجاد می‌شود و بشر براساس اندیشة بشری و برمبنای تصورهای واضح و متمایز خویش حقایق اشیاء را تعیین می‌کند و به این معنا آنچه امروز سوبژکتیویسم یا اصالت موضوعیت نفسانی خوانده می‌شود بر اندیشه و نگاه آدمی غلبه می‌کند. هیدگر متفکر بزرگ قرن بیستم تفکر دکارت را سرآغاز غلبة اندیشه تکنیک، دوری از تفکر معنوی، تحول در مبنای حقیقت و خود بنیادی و بشر انگاری می‌داند. دکارت به روایت هیدگر با مبنا قرار دادن کوژیتو (فکر می‌کنم) همه چیز را بر فکر بشر استوار می‌کند و بشر را مدار و محور حقیقت قرار می‌دهد. در مقالة حاضر برخی از جنبه‌های تفسیر هیدگر از دکارت را مورد ملاحظه قرار می‌دهیم.

 کلید واژه‌ها: دازاین، سوژه، ابژه، کوجیتو، پیش ـ نهادن، حاضر نمائی و آزادی از مهمترین کلید واژه‌های این مقاله‌اند.